Goed aangekomen in het warme Manilla
Door: Sandra
Blijf op de hoogte en volg Pierre & Sandra
14 December 2010 | Filipijnen, Manilla
Gistermorgen zijn we na een vlucht van ruim 12 uur goed aangekomen in Manilla. We vertrokken een half uur later dan gepland omdat de bemanning de motor van het vliegtuig niet gestart kregen, blijkbaar niet erg spannend. De vlucht is redelijk goed verlopen, genoeg entertainment aan boord maar helaas zat er naast ons een 2-jarige dame die het vliegen niet zo leuk vond. Zij heeft werkelijk de hele vlucht niet gehuild maar gekrijst. Niet alleen wij maar ook de ouders en de bemanning wisten geen raad met dit kind, wat een ellende. De aankomst op het vliegveld van Manilla was weer overweldigend, de mensen, herrie, auto’s, geuren en de warmte. In al die drukte vonden we redelijk snel onze chauffeur Nestor die ons op een ongelofelijk wijze naar het hotel bracht. Een net hotel met om de hoek Starbucks dus aan lekkere koffie zal het ons de komende dagen niet ontbreken.
Na een kort dutje zijn we de omgeving gaan verkennen en het is weer heerlijk om in een Aziatische stad te zijn. Wat ons meteen opviel zijn de vele jeepneys die hier rijden. Wat de tulpen, klompen en molens voor Nederland zijn, zijn de jeepneys voor de Filippijnen. Toen de oorlog beëindigd was lieten de Amerikanen talloze afgedankte Willys-legerjeeps achter op de Filippijnen. De Filipino’s lieten deze jeeps een grondige metamorfose ondergaan waarbij ze werden omgetoverd tot een unieke soort uiterst kleurrijke minibusjes. Behalve door hun bonte kleuren vallen de jeepneys vooral op door de talrijke accessoires die vooral op en rondom de motorkap worden aangebracht. Wat het gebruik betreft neemt de jeepney min of meer een positie in tussen een goedkope taxi en een bus. Het achterdeel van het voertuig is verlengd en voorzien van twee lange zitbanken waarop ca. 12 passagiers met de knieën tegenover elkaar kunnen zitten. Wij hebben er vandaag nog geen gebruik van gemaakt en hebben alleen wat rondgeslenterd in de straten rondom ons hotel. Ook zijn we bij een enorme grote shopping mall geweest waar ze van alles verkochten. Goedkope spullen maar er waren ook vele westerse winkels zoals Esperit, Guess en er is zelfs een Deli France. Na een koel drankje op het terras, een heerlijke voetmassage van een uur en een lekker diner zijn we moe maar voldaan terug gegaan naar ons hotel. Rond half 11 hoorde we heel wat sirenes in de straat maar pas nadat wij een brandluchtje in onze kamer roken zijn we toch maar even gaan kijken. Wat bleek het restaurant waar wij een paar uur eerder hadden gegeten stond in lichter laaien. Er stonden wel meer dan 13 brandweerauto’s in de straat met enorm veel herrie en licht, wat een sensatie.
Vanmorgen pas rond 10 uur wakker wat waarschijnlijk door de jetlag kwam. Vandaag nog een rustig dagje in Manilla gepland. De stad is niet spectaculair mooi maar overslaan vinden wij geen optie. De stad heeft momenteel ruim 11 miljoen inwoners en het ligt voor de hand dat men in zo’n grote en snelgroeiende stad te kampen heeft met grote milieuproblemen. De uitlaatgassen vormen vaak een blauwe waas boven de regelmatig verstopte verkeersaders. Wij hebben de centrale stadsdelen Intramuros, Rizal Park, Ermita en Malate bezocht, zoals de meeste toeristen doen. De oude vestingstad Intramuros (“binnen de muren”) werd als gevolg van de bombardementen van februari 1945 vrijwel geheel verwoest. Enkele bouwwerken binnen de stadsmuren zijn gerestaureerd of weer volledig vanaf de grond opgebouwd. Wij bezochten daar de Manila Cathedral en waren onder de indruk van het orgel. Het orgel is afkomstig uit Nederland en is met zijn 4500 pijpen het grootste orgel van Azië. Tijdens het wandelen in deze oude buurt worden we bijna door iedereen aangesproken, of we iets willen kopen, gebruik willen maken van de tuktuk maar vooral de kinderen vinden Pierre weer indrukwekkend. Aangekomen bij de stadsmuur (grenzend aan een luxe golfbaan) hebben we nog 10 minuten moeten schuilen voor de regen. Het Rizal Park vormt samen met Intramuros het middelpunt van Manilla. Het is een schitterend park met vele monumenten, omgeven door prachtige gebouwen en een wandel- en ontmoetingsplek voor duizenden Filipino’s. Nu staat er ook een grote kerstboom op het plein en door de speakers hoor je “I’m dreaming of a white Christmas”. En bij dat dromen zal het blijven, het dooit hier erg hard. Ten zuiden van het Rizal Park liggen de wijken Ermita en Malate. Hier vindt men vele restaurants, bistro’s, cafés, souvenirwinkels en geldwisselkantoren. De talloze “go-go-bars” welke deze wijken een aantal jaren geleden een roemruchte reputatie gaven zijn gesloten onder het strenge bewind van Manila’s toenmalige burgemeester. Toch zien wij hier veel oude, Europese mannen lopen met een prachtige Filippijnse vrouw aan hun zijde. Zo meteen gaan we eten en nog een korte wandeling maken over de Roxas Boulevard aan de Manila Bay. Zoals jullie lezen vermaken we ons uitstekend en houden we het hier nog wel een paar weekjes uit.
Liefs Pierre & Sandra
Na een kort dutje zijn we de omgeving gaan verkennen en het is weer heerlijk om in een Aziatische stad te zijn. Wat ons meteen opviel zijn de vele jeepneys die hier rijden. Wat de tulpen, klompen en molens voor Nederland zijn, zijn de jeepneys voor de Filippijnen. Toen de oorlog beëindigd was lieten de Amerikanen talloze afgedankte Willys-legerjeeps achter op de Filippijnen. De Filipino’s lieten deze jeeps een grondige metamorfose ondergaan waarbij ze werden omgetoverd tot een unieke soort uiterst kleurrijke minibusjes. Behalve door hun bonte kleuren vallen de jeepneys vooral op door de talrijke accessoires die vooral op en rondom de motorkap worden aangebracht. Wat het gebruik betreft neemt de jeepney min of meer een positie in tussen een goedkope taxi en een bus. Het achterdeel van het voertuig is verlengd en voorzien van twee lange zitbanken waarop ca. 12 passagiers met de knieën tegenover elkaar kunnen zitten. Wij hebben er vandaag nog geen gebruik van gemaakt en hebben alleen wat rondgeslenterd in de straten rondom ons hotel. Ook zijn we bij een enorme grote shopping mall geweest waar ze van alles verkochten. Goedkope spullen maar er waren ook vele westerse winkels zoals Esperit, Guess en er is zelfs een Deli France. Na een koel drankje op het terras, een heerlijke voetmassage van een uur en een lekker diner zijn we moe maar voldaan terug gegaan naar ons hotel. Rond half 11 hoorde we heel wat sirenes in de straat maar pas nadat wij een brandluchtje in onze kamer roken zijn we toch maar even gaan kijken. Wat bleek het restaurant waar wij een paar uur eerder hadden gegeten stond in lichter laaien. Er stonden wel meer dan 13 brandweerauto’s in de straat met enorm veel herrie en licht, wat een sensatie.
Vanmorgen pas rond 10 uur wakker wat waarschijnlijk door de jetlag kwam. Vandaag nog een rustig dagje in Manilla gepland. De stad is niet spectaculair mooi maar overslaan vinden wij geen optie. De stad heeft momenteel ruim 11 miljoen inwoners en het ligt voor de hand dat men in zo’n grote en snelgroeiende stad te kampen heeft met grote milieuproblemen. De uitlaatgassen vormen vaak een blauwe waas boven de regelmatig verstopte verkeersaders. Wij hebben de centrale stadsdelen Intramuros, Rizal Park, Ermita en Malate bezocht, zoals de meeste toeristen doen. De oude vestingstad Intramuros (“binnen de muren”) werd als gevolg van de bombardementen van februari 1945 vrijwel geheel verwoest. Enkele bouwwerken binnen de stadsmuren zijn gerestaureerd of weer volledig vanaf de grond opgebouwd. Wij bezochten daar de Manila Cathedral en waren onder de indruk van het orgel. Het orgel is afkomstig uit Nederland en is met zijn 4500 pijpen het grootste orgel van Azië. Tijdens het wandelen in deze oude buurt worden we bijna door iedereen aangesproken, of we iets willen kopen, gebruik willen maken van de tuktuk maar vooral de kinderen vinden Pierre weer indrukwekkend. Aangekomen bij de stadsmuur (grenzend aan een luxe golfbaan) hebben we nog 10 minuten moeten schuilen voor de regen. Het Rizal Park vormt samen met Intramuros het middelpunt van Manilla. Het is een schitterend park met vele monumenten, omgeven door prachtige gebouwen en een wandel- en ontmoetingsplek voor duizenden Filipino’s. Nu staat er ook een grote kerstboom op het plein en door de speakers hoor je “I’m dreaming of a white Christmas”. En bij dat dromen zal het blijven, het dooit hier erg hard. Ten zuiden van het Rizal Park liggen de wijken Ermita en Malate. Hier vindt men vele restaurants, bistro’s, cafés, souvenirwinkels en geldwisselkantoren. De talloze “go-go-bars” welke deze wijken een aantal jaren geleden een roemruchte reputatie gaven zijn gesloten onder het strenge bewind van Manila’s toenmalige burgemeester. Toch zien wij hier veel oude, Europese mannen lopen met een prachtige Filippijnse vrouw aan hun zijde. Zo meteen gaan we eten en nog een korte wandeling maken over de Roxas Boulevard aan de Manila Bay. Zoals jullie lezen vermaken we ons uitstekend en houden we het hier nog wel een paar weekjes uit.
Liefs Pierre & Sandra
-
14 December 2010 - 13:09
Ton:
Euiiii luitjes,
Klinkt druk daar. Geniet er lekker van. Vraagje, Sandra heb jij in dat restaurant gerookt?
Gegroeten,
Ton -
14 December 2010 - 13:12
Familie Van Mun:
Heel veel plezier de komende weken!
We volgen het allemaal weer via de site.
Groetjes Janneke -
14 December 2010 - 13:56
Bianca + Fam.:
Hoi San en Pierre,
Klinkt als een gezellige drukke stad met ondanks de 30 graden toch wel een kerstsfeer. Ben benleuwd hoe de rest van het land is. Hier rustig en koud. Geniet ervan !
Liefs Bianca, ook namens de mannen xxx -
14 December 2010 - 14:24
Herman En Regina:
Hoi Pierre en Sandra
zo te lezen hoeven jullie je niet te vervelen en vermaken jullie je wel. nou wij wensen jullie heel veel plezier daar en houden de site in de gaten
gr herman en regina -
14 December 2010 - 16:54
Ron En Jeanne:
Geniet van het heerlijke warme weer, hier is het koud!
gr. Jeanne -
14 December 2010 - 17:10
Nettie:
Spannend, al meteen de 1ste dag getuige van een brand. Gelukkig dat het niet jullie hotel was!!
Hier is ook nieuws: Ome Jan (v.d.Berg) is vanmiddag met een epileptische aanval opgenomen in het ziekenhuis in Veghel. Het schijnt mee te vallen, hij mag morgen al weer naar huis maar er zullen vele polielklinische onderzoeken volgen. Om nog maar niet te spreken van de overige gevolgen. Daar kunnen jullie je wel iets bij voorstellen he?
Anyway, maak je geen zorgen, de Bergjes zorgen goed voor elkaar.
Geniet van jullie reis en van de warmte. Lekker nog een hele maand te gaan! -
14 December 2010 - 19:23
Dory:
Hoi Pierre en San,
Fijn dat jullie een goede reis gehad hebben (op een krijsend kind na dan)
en zo'n spectaculair begin beloofd wat of niet dan.
Geniet van het mooie weer en we zijn alweer benieuwd naar het volgende verhaal en foto's.
Dikke kus van ons allemaal!!! -
14 December 2010 - 19:42
Marc:
Hallo jullie twee daar,
Toch maar weer lekker genieten van de mooiste plekjes op deze wonderlijke bol. Hoe doen jullie dat toch...
Veel plezier en geniet er van!
Liefs, Marc
-
14 December 2010 - 21:04
Olga:
Hallo reizigers,
Wauw, wat een hoop indrukken in zo'n korte tijd! Leuk die jeepneys... lijkt me wel wat voor in Nederland :-).
groet,
Olga -
15 December 2010 - 13:15
Marja:
Hoi Pierre en Sandra,
Wat leuk om weer te lezen wat jullie allemaal meemaken, en bij die heenreis kan ik me jullie humeur wel voorstellen !!!!
Heel veel plezier en we zien uit naar het volgende verhaal.
Groetjes van ons allemaal
-
15 December 2010 - 20:43
Tante Lucy :
Hi Sandra & Pierre
You lucky ducks to be in such nice warm surroundings .
But enjoy it .
We have about a meter off snow
or more , I am sick off it.
Love you guys
Tante Lucy xoxo -
15 December 2010 - 21:06
Hanny:
Hey Sandra en Pierre,
Dat ziet er allemaal weer leuk uit en wat een sensatie met al die brandweerwagens. Daar zou Mark ook graag bij geweest zijn. Sandra, wat zie je er goed uit, brilloos.
Fijne reis!
Mark, Hanny en Manon -
17 December 2010 - 06:53
Marieke En Simone:
Het is zover!
De dag van de kerstborrel.
Denk niet dat onze foto's zo mooi zullen worden als die van jullie. Zeker niet zo scherp. Maar de dorst zal zeker gelest worden met Warsteinertjes en vino (ipv cocktails).
We gaan er tegen aan knallen vanmiddag en de verhalen, wat we nog weten, horen jullie volgende week wel!
Groetjes Simone en Marieke namens de hele Bacto
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
