Rijstvelden in Noord Luzon
Door: Sandra
Blijf op de hoogte en volg Pierre & Sandra
22 December 2010 | Filipijnen, Banaue
Het bijna 150 km lange traject van Baguio naar Bontoc is een van de mooiste routes van de Filippijnen. Deze ruige bergrit is bekend onder de naam Halsema Mountain Trail. De reistijd bedraagt ca. 6 uur afhankelijk van de conditie van de weg (soms erg modderig) en de tussenstops. Het eerste gedeelte bestaan de berghellingen vooral uit dennenbossen en voorbij het hoogste punt (2220m) bestaan de hellingen uit aangelegde terrassen. Het was werkelijk een schitterende route met prachtige uitzichten maar op sommige stukken ook angstaanjagend. Tjee wat zaten we hoog en wat was de weg op sommige stukken slecht. Een paar weken geleden is er nog een bus een ravijn in gestort. Ten slotte kronkelde de weg omlaag naar het schilderachtige in een prachtig rivierdal gelegen dorpje Bontoc, een verademing na al die drukke steden.
Eenmaal uitgestapt, deze keer geen mensen die ons goed bedoeld een hotel of taxiritje aanboden maar we stonden daar alleen te kijken, vreemde gewaarwording in Azië. Dus hielden we een “tricycles” aan en lieten ons afzetten bij het duurste hotel van de stad en daar namen we de duurste kamer t.w. 14 euro per nacht (helaas geen warm water tijdens het douchen). Wat gegeten, de was weggebracht, het plaatsje verkend en naar een spannende basketbal wedstrijd op het plein gekeken. ’s Avonds op zoek naar een restaurant en dat viel niet mee. In dit dorpje hebben ze geen straatverlichting en dus is het behoorlijk donker tussen de bergen. Het enige licht komt uit de kleine winkeltjes, huizen en als je geluk hebt van de tricycles. Natuurlijk een eetstalletje gevonden en onze malariapillen waren duurder dan de hele, lekkere maaltijd.
Vanuit Bontoc kan men mooie wandelingen maken naar afgelegen bergdorpjes in de omgeving maar wij kozen er voor om een dag per jeepney naar Sagada te gaan. Deze keer een route van ongeveer 25 kilometer over een onverharde weg door de prachtige bergen. Sagada is vooral bekend vanwege de grotten en rotsnissen, waarvan er verschillende al eeuwenlang worden gebruikt als begraafplaatsen. In het dorp zagen we al snel in de rotsen grafnissen met enkele “hanging coffins” oftewel hangende doodskisten. De kisten zijn vastgezet met pinnen en kabels terwijl een stuk golfplaat als afdakje wordt gebruikt tegen het regenwater. Na een pittige wandeling zagen we in de Lumiang Burial Cave tientallen doodkisten tegen de rotswand boven op elkaar gestapeld. De oude kisten zijn gemaakt van uitgeholde boomstammen. Heel vreemd om te zien en onbegrijpelijk hoe ze deze 500 jaar geleden daar hebben gekregen. We maakte ook nog een wandeling naar Echo Valley en door het oude gedeelte van Sagada met de omliggende rijstterrassen. We waren verrast door de enorme vriendelijkheid van de oudere dames die we tegenkwamen maar helemaal door hun Engelse taal, zo goed. Ze begrepen werkelijk niet wat wij zo mooi vonden aan die rijstvelden, zij zagen alleen het vele en zware werk. Ook hier zagen we dan eindelijk wat meer toeristen, zeker 10. Eind van de middag zijn we met de taxi terug naar Bontoc gegaan, we hadden even gemist dat de laatste jeepney al om 1 uur vertrok.
Vanmorgen vertrokken richting Banaue, met volgens ons de oudste bus van de Filippijnen. Wij dachten dat er geen plaats meer voor ons was maar de chauffeur dacht daar toch echt anders over. Klimmend over alle bagage vonden we een puntje van een stoel, gelukkig maar voor 2 uurtjes. De busrit door de bergen was weer prachtig maar de weg lieten op verschillende plekken te wensen over, af en toe levensgevaarlijk. Het hotel in Banaue was snel gevonden en na een lekker ontbijtje zijn we gaan wandelen om allereerst een busrit te boeken op kerstavond terug naar Manilla. Helaas een nachtbus maar dit is toch de snelste manier om terug te komen. Vervolgens zijn we gaan wandelen naar 2 dorpjes, Tam-an en Poitan, midden tussen de rijstvelden. In Tam-an zagen we traditionele Ifugao (stam) huizen en werden we vriendelijk ontvangen. Onderweg boden veel kinderen zich aan om als gids te fungeren maar die hadden wij niet nodig, met de Lonely Planet (reisgids) zouden wij het wel redden. Een prachtige maar toch wel avontuurlijke wandeling die voornamelijk langs het irrigatie kanaal van de rijstvelden liep. Daarbij hadden wij geluk dat de vriendelijke mensen ons toch wel de juiste richting opstuurde. Onderweg kwamen we een Nijmegenaar tegen die al meer dan 50 jaar in Australië woont en nooit meer in Nederland is geweest. Een gezellige babbel gemaakt maar hij maakte vooral indruk met zijn fotocamera, een 3D camera. Nog nooit gezien of van gehoord maar erg mooi en apart. Iets later zijn we het spoor (of pad) kwijt geraakt en kwamen terecht bij het hutje van een oude man terecht. We zullen nooit weten of hij ons juist navigeerde maar daar ging het toch mis. We moesten een enorm smal padje oversteken met links een rijstveld en rechts zagen we net een enorme, dikke, vieze zwarte slang wegkruipen ! Toen ik ook nog half wegzakte in het modderige rijstveld was het besluit snel genomen, Poitan zullen wij nooit zien en we zijn dezelfde weg weer teruggewandeld. Gadver….wat was dat een enge slang. Bij navraag in het hotel bleek het geen gevaarlijke slang te zijn. Na een overheerlijke douche zijn we nu weer fris en fruitig en gaan we proberen dit verslag en wat foto’s op de site te zetten onder het genot van een lekker koud biertje.
Proost en allemaal hele gezellige kerstdagen, geniet ervan !
Liefs Pierre & Sandra
-
22 December 2010 - 10:49
Nettie:
Nou je kan hoe dan ook beter over smalle paadjes wandelen dan door de sneeuw baggeren. Alhoewel het hier nu ook eeerrg mooi is.
Ik krijg zin in reizen als ik jullie verslag lees!! Kunnen jullie de letters niet zwart maken??? Het is moeilijk te lezen, vooral voor de bijzienden onder ons.
Jullie ook heel fijne kerstdagen op z,n filippijns en doe voorzichtig!!
Liefs
Moeke -
22 December 2010 - 10:54
Reinier,Anke En Kids:
Oh, het klinkt allemaal weer fantastisch. Jammer dat die slang jullie verdere plannen in de war schopte, kan me voorstellen dat zo'n beest behoorlijk wat indruk achterlaat.
Wij zitten hier nog steeds in een witte wereld, hoe mooi het ook is het begint ondertussen ook behoorlijk te vervelen. Kan de deur niet uit op m'n krukken!!
Alvast prettige kerstdagen in de zon.
Groetjes Anke -
22 December 2010 - 11:08
Ton:
Euiiiii Megusse,
Ondanks de witte letters, leest het nu een stuk prettigerr met al die lege regels. Bedankt!
Nog veel plezier en fijne feestdagen!!!
Bianca & Ton -
22 December 2010 - 12:32
Bianca, Mark, K+S:
Wat een leuk verslag weer en mooie foto's ! Haha, zou echt iets voor Mark zijn (slangen brrrrr). Nee, dan zouden wij toch ook echt voor de route terug kiezen !! Het ziet er wel prachtig uit, geniet er lekker van en tot schrijfs ! Fijne kerstdagen !!
Liefs, Bianca en fam. xxx -
22 December 2010 - 19:14
Jolanda:
Ik heb een heerlijk wit weekendje Antwerpen gehad, maar dat is toch niet te vergelijken met wat jullie zien en doen. Wij wensen jullie een mooie warme kerst en geniet van de verdere reis!
Liefs Jolanda, Henri, Maudy, Niels en Robin -
22 December 2010 - 20:15
Martijn En Daniel:
Wederom een prachtig verslag, kunnen goed merken dat jullier ervan genieten.
Alvast hele fijne kerstdagen daar en geniet lekker samen.
Martijn en Daniel -
23 December 2010 - 19:26
Dory:
Hoi Sandra en pierre,
Zo te lezen vermaken jullie je weer prima, en zijn er hele mooie dingen te zien daar. Tja en minder mooie dingen zoals die vieze slang dan brrr....
Wat appart die doodskisten die daar allemaal hangen haha, raar gezicht! Wij wensen jullie ook een hele fijne kerst en we zullen er énne vatte op jullie als ons mam jarig is zondag, proost!!!
Dikke kus Dory en de rest!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley