Ontelbare haarspeldbochten
Door: Sandra
Blijf op de hoogte en volg Pierre & Sandra
12 Augustus 2011 | Noorwegen, Sogndal
Hoi allemaal,
Regen, regen en nog eens regen. Wat hebben we maandagavond, ‘s nachts en dinsdagmorgen veel regen gehad. We hebben er slim aan gedaan om een camper te huren want in een tentje was het echt rampzalig geweest. We baalde dinsdagmorgen als een stekker omdat de Atlantische route in het water dreigde te gaan vallen maar gelukkig werd het droog (nog wel koud). Zoals eerder gezegd is de Atlantershavsveien een van de mooiste wegen van Noorwegen die van eiland naar eiland gaat midden in de Atlantische Oceaan. De weg zelf is 8 km lang en het kostte in totaal 122 miljoen kronen om deze aan te leggen. De weg werd geopend op 7 juli 1989 en er zijn 8 bruggen in opgenomen. En inderdaad, een schitterende route die we echt niet hadden willen missen. Vooral de 23 meter hoge Storseisundetbrug was heel indrukwekkend. Bij het eindpunt in Kristiansund hebben we nog een korte stop gemaakt. Dit alleen al om door de meer dan 5 kilometer lange onderwatertunnel en over de anderhalve kilometer lange hangbrug te rijden, werkelijk prachtig. Vervolgens weer met de ferry terug naar Andalsnes om iets verderop de 63 te nemen richting Trollstigen Route. We vonden een schitterende camping tussen de hoge bergen en daar begon het natuurlijk weer te regenen.
Ook woensdag weer veel regen. We hebben nog een uurtje op de zon gewacht maar toen zijn we toch vertrokken. Een paar kilometer van onze camping begon de wereldberoemde weg Trollstigen. We reden langs hoge bergen met namen als Dronningen, Kongen en Bispen (koningin, koning en bisschop, alle zo’n 1750 meter hoog). Volgens een sage waren de puntige bergen lang geleden trollen met grote neuzen, kleine ogen en borstelig haar van mos en wortels. Op weg naar een bruiloftsfeest zouden ze zo getreuzeld hebben dat de zon hen verraste en in steen veranderde. Door het prachtige Isterdal klimt weg 63 met 11 haarspeldbochten naar een hoogte van 850 meter. Halverwege raast de waterval Trollstigfossen onder de weg door. Boven is een uitzichtplateau aangelegd vanwaar wij een schitterend uitzicht hadden over het dal en de weg. Wij hebben tijdens onze reizen al behoorlijk wat mooie wegen gereden maar dit was zeker één van de mooiste en volgens Pierre de mooiste. De route van 60 kilometer bleef spectaculair tot onze camping in Geiranger. Zo zagen we de smalle bergkloof Gudbrandsjuvet, boomloze hoogvlaktes en vele souvenirkraampjes die vooral trollen in alle maten en gewichten aanbieden. In Valldal namen we een ferry naar Eidsdal om de Norddalsfjord over te steken. Bij de uitkijkplaats Ørnesvingen zagen wij dan uiteindelijk de Geirangerfjord, werkelijk adembenemend. In het dorpje Geiranger installeerde we ons op de camping met een prachtig uitzicht op de fjord. Heerlijk geslenterd door het dorpje en ’s avonds zijn we gaan uit eten (de eerste keer in Noorwegen).
Geiranger is na Oslo de drukst bezochte toeristische attractie van Noorwegen. Uit heel de wereld komen mensen hier naar toe om zich te vergapen aan de fjorden en watervallen. Ze komen zelfs met cruiseschepen en donderdagmorgen lag er zo’n gigantisch schip voor onze camper, echt niet normaal. Wij vinden het onbegrijpelijk dat er niet veel meer winkels, restaurants en cafés zijn in het kleine dorpje om de toeristen nog meer geld te laten uitgeven. Wij hadden eindelijk een strak blauwe lucht met een heerlijke zon en besloten daarom om half 10 een boottocht te maken door de fjord. De 20 km lange Geirangerfjord kent beroemde watervallen als “de zeven zusters” , “de bruidssluier” en “de vrijer”. Een leuke tocht van een anderhalf uur maar hier hadden wij iets meer van verwacht. De uitzichten van bovenaf vonden wij veel mooier. Rond het middaguur verlieten wij Geiranger en reden naar de uitkijkplaats Flydalsjuvet waar de kalenderfoto’s gemaakt worden. Maar het meest spectaculaire uitzicht hadden we op de top van de 1476 meter hoge Dalsnibba, werkelijk schitterend (alhoewel ik de weg er naar toe best eng vond). Die middag nog zo’n 70 kilometer gereden (natuurlijk weer door een geweldige omgeving) toen we rond half 4 het schattige plaatsje Lom kwamen binnen rijden. Het zag er zo gezellig uit dat we besloten om daar een camping te gaan zoeken. En ook omdat we dan bij de camper van het mooie weer (zo’n 22 graden) konden genieten, dat was tenslotte al enkele dagen geleden. Nadat het zonnetje achter de berg verdween werd het erg koud en gingen we zoals iedere avond een potje kaarten.
Vannacht erg goed geslapen want we werden vanmorgen pas om kwart voor 9 wakker. Vandaag wisten we niet zo goed wat te doen. We zouden in ieder geval de toeristische Sognefjellweg nemen met aan de ene kant het Jotunheimen Nationalpark en aan de andere kant het Breheimen Nationalpark. Achteraf is het geen van beide geworden omdat je hier voornamelijk hele wandelingen door de bergen kunt maken en dat was voor ons (lees: mij) geen optie. We dachten de mooiste wegen en natuur van Noorwegen al gezien te hebben maar wat werden wij vandaag verrast met de meest mooie natuur. De in 1938 geopende Sognefjellweg is de hoogste weg van Noord-Europa over een bergpas. Hij werd aangelegd door werkloze jongeren. Alleen met behulp van houwelen, spaden, breekijzers en kruiwagens werkten ongeveer 200 jongeren twee jaar lang tot de 20 kilometer lange weg door het Sognefjeld klaar was. De weg kronkelt door het gebergte Jotunheimen, over hoge bergen met blauwe gletsjers, spitse pieken en groene bergmeren. Wij zijn gestopt bij enorm veel parkeerplaatsen en parkeerhavens, de uitzichten waren zo adembenemend. Wij vinden Noorwegen qua natuur één van de mooiste landen die we hebben gezien (en dat nog wel zo dicht bij huis). Momenteel staan we op een camping bij Sogndal en hebben uitzicht op de Sognerfjord. We hebben internet en gaan weer een poging wagen om dit verslag met foto’s op de site te zetten.
Hoe is het bij jullie ? De meeste weer aan het werk ? Een persoonlijke mail sturen lukt niet, we hebben problemen met de webmail. Maar geen nieuws is goed nieuws, toch ?
Lieve groetjes Pierre & Sandra
Regen, regen en nog eens regen. Wat hebben we maandagavond, ‘s nachts en dinsdagmorgen veel regen gehad. We hebben er slim aan gedaan om een camper te huren want in een tentje was het echt rampzalig geweest. We baalde dinsdagmorgen als een stekker omdat de Atlantische route in het water dreigde te gaan vallen maar gelukkig werd het droog (nog wel koud). Zoals eerder gezegd is de Atlantershavsveien een van de mooiste wegen van Noorwegen die van eiland naar eiland gaat midden in de Atlantische Oceaan. De weg zelf is 8 km lang en het kostte in totaal 122 miljoen kronen om deze aan te leggen. De weg werd geopend op 7 juli 1989 en er zijn 8 bruggen in opgenomen. En inderdaad, een schitterende route die we echt niet hadden willen missen. Vooral de 23 meter hoge Storseisundetbrug was heel indrukwekkend. Bij het eindpunt in Kristiansund hebben we nog een korte stop gemaakt. Dit alleen al om door de meer dan 5 kilometer lange onderwatertunnel en over de anderhalve kilometer lange hangbrug te rijden, werkelijk prachtig. Vervolgens weer met de ferry terug naar Andalsnes om iets verderop de 63 te nemen richting Trollstigen Route. We vonden een schitterende camping tussen de hoge bergen en daar begon het natuurlijk weer te regenen.
Ook woensdag weer veel regen. We hebben nog een uurtje op de zon gewacht maar toen zijn we toch vertrokken. Een paar kilometer van onze camping begon de wereldberoemde weg Trollstigen. We reden langs hoge bergen met namen als Dronningen, Kongen en Bispen (koningin, koning en bisschop, alle zo’n 1750 meter hoog). Volgens een sage waren de puntige bergen lang geleden trollen met grote neuzen, kleine ogen en borstelig haar van mos en wortels. Op weg naar een bruiloftsfeest zouden ze zo getreuzeld hebben dat de zon hen verraste en in steen veranderde. Door het prachtige Isterdal klimt weg 63 met 11 haarspeldbochten naar een hoogte van 850 meter. Halverwege raast de waterval Trollstigfossen onder de weg door. Boven is een uitzichtplateau aangelegd vanwaar wij een schitterend uitzicht hadden over het dal en de weg. Wij hebben tijdens onze reizen al behoorlijk wat mooie wegen gereden maar dit was zeker één van de mooiste en volgens Pierre de mooiste. De route van 60 kilometer bleef spectaculair tot onze camping in Geiranger. Zo zagen we de smalle bergkloof Gudbrandsjuvet, boomloze hoogvlaktes en vele souvenirkraampjes die vooral trollen in alle maten en gewichten aanbieden. In Valldal namen we een ferry naar Eidsdal om de Norddalsfjord over te steken. Bij de uitkijkplaats Ørnesvingen zagen wij dan uiteindelijk de Geirangerfjord, werkelijk adembenemend. In het dorpje Geiranger installeerde we ons op de camping met een prachtig uitzicht op de fjord. Heerlijk geslenterd door het dorpje en ’s avonds zijn we gaan uit eten (de eerste keer in Noorwegen).
Geiranger is na Oslo de drukst bezochte toeristische attractie van Noorwegen. Uit heel de wereld komen mensen hier naar toe om zich te vergapen aan de fjorden en watervallen. Ze komen zelfs met cruiseschepen en donderdagmorgen lag er zo’n gigantisch schip voor onze camper, echt niet normaal. Wij vinden het onbegrijpelijk dat er niet veel meer winkels, restaurants en cafés zijn in het kleine dorpje om de toeristen nog meer geld te laten uitgeven. Wij hadden eindelijk een strak blauwe lucht met een heerlijke zon en besloten daarom om half 10 een boottocht te maken door de fjord. De 20 km lange Geirangerfjord kent beroemde watervallen als “de zeven zusters” , “de bruidssluier” en “de vrijer”. Een leuke tocht van een anderhalf uur maar hier hadden wij iets meer van verwacht. De uitzichten van bovenaf vonden wij veel mooier. Rond het middaguur verlieten wij Geiranger en reden naar de uitkijkplaats Flydalsjuvet waar de kalenderfoto’s gemaakt worden. Maar het meest spectaculaire uitzicht hadden we op de top van de 1476 meter hoge Dalsnibba, werkelijk schitterend (alhoewel ik de weg er naar toe best eng vond). Die middag nog zo’n 70 kilometer gereden (natuurlijk weer door een geweldige omgeving) toen we rond half 4 het schattige plaatsje Lom kwamen binnen rijden. Het zag er zo gezellig uit dat we besloten om daar een camping te gaan zoeken. En ook omdat we dan bij de camper van het mooie weer (zo’n 22 graden) konden genieten, dat was tenslotte al enkele dagen geleden. Nadat het zonnetje achter de berg verdween werd het erg koud en gingen we zoals iedere avond een potje kaarten.
Vannacht erg goed geslapen want we werden vanmorgen pas om kwart voor 9 wakker. Vandaag wisten we niet zo goed wat te doen. We zouden in ieder geval de toeristische Sognefjellweg nemen met aan de ene kant het Jotunheimen Nationalpark en aan de andere kant het Breheimen Nationalpark. Achteraf is het geen van beide geworden omdat je hier voornamelijk hele wandelingen door de bergen kunt maken en dat was voor ons (lees: mij) geen optie. We dachten de mooiste wegen en natuur van Noorwegen al gezien te hebben maar wat werden wij vandaag verrast met de meest mooie natuur. De in 1938 geopende Sognefjellweg is de hoogste weg van Noord-Europa over een bergpas. Hij werd aangelegd door werkloze jongeren. Alleen met behulp van houwelen, spaden, breekijzers en kruiwagens werkten ongeveer 200 jongeren twee jaar lang tot de 20 kilometer lange weg door het Sognefjeld klaar was. De weg kronkelt door het gebergte Jotunheimen, over hoge bergen met blauwe gletsjers, spitse pieken en groene bergmeren. Wij zijn gestopt bij enorm veel parkeerplaatsen en parkeerhavens, de uitzichten waren zo adembenemend. Wij vinden Noorwegen qua natuur één van de mooiste landen die we hebben gezien (en dat nog wel zo dicht bij huis). Momenteel staan we op een camping bij Sogndal en hebben uitzicht op de Sognerfjord. We hebben internet en gaan weer een poging wagen om dit verslag met foto’s op de site te zetten.
Hoe is het bij jullie ? De meeste weer aan het werk ? Een persoonlijke mail sturen lukt niet, we hebben problemen met de webmail. Maar geen nieuws is goed nieuws, toch ?
Lieve groetjes Pierre & Sandra
-
12 Augustus 2011 - 17:09
Nettie:
Ook zonder foto's en met nog wat herinneringen aan toen kan ik me wel een voorstelling maken van de schoonheid van dit land. Jammer van het weer, maar misschien wel erg mooie wolken om te fotograferen (als het niet regent tenminste)? Kunnen de Noren intussen wel wat Engels verstaan, of hebben jullie niet zo veel contact met de bevolking? Ik herinner me dat ik dat toendertijd wel een bezwaar vond. Maar ja, de natuur maakt natuurlijk alles goed.
Hier gaat alles z'n gangetje. Tiny's been wil niet zo goed genezen vertelde hij me straks! Ik moet vrij veel invallen op de Wijers in deze vakantietijd. 'Verder inderdaad niet zo veel nieuws. Twijfelachtig weer maar we doen het er maar mee. Dat geldt ook voor jullie.
Probeer het droog te houden en geniet ervan voor je het weet is het weer allemaal herinnering!!
Liefs -
12 Augustus 2011 - 19:24
Mark & Bianca :
Hey San en Pierre,
Dat het zo'n mooi land is hoor je heel vaak, jammer dat het zoveel regent. Dat verpest het mooie land toch een beetje....Maar blijf genieten hoor !!!
Hier is en blijft het ook wisselvallig, volgende week schijn het beter te worden....
Geniet nog maar lekker van jullie laatste weken !
Liefs, Mark, Bianca, Kevin en Shane xxx -
13 Augustus 2011 - 00:33
Tante Lucy :
Sandra & Pierre
Looks beautifull in the country , i think the pictures are even nicer with out the sun .
Scary on those roads ,good thing you have good brakes .
enjoy your trip ,and the scenery .
We still have hot weather ,today 28- 30 degrees ,talks about rain on Sunday ,we need it .
Love Tante Lucy xoxo -
13 Augustus 2011 - 07:49
Nellie:
hee dat ziet er allemaal goed uit !! veel plezier nog , hier ist weer ook nog steeds k*t kannie eens op mijn nieuw scootertje toeren grrrr -
13 Augustus 2011 - 20:35
Marja:
Hee vakantiegangers !!!
Eindelijk tijd gevonden om jullie belevenissen weer te gaan volgen.
Het is inderdaad een andere vakantie dan jullie gewend zijn, maar het ziet er wel erg mooi uit daar, een beetje jammer van die regen, maar ja een kleinigheidje houde altijd !! niet dan !! (soms ook met mobieltjes) Wij zijn afgelopen dinsdag weer thuis gekomen vanuit Italië, en moeten dus weer erg wennen aan dat natte kikkerlandje!!
Groetjes en geniet er nog maar lekker van.
Eric, Marja en de kids -
14 Augustus 2011 - 12:51
Hanny:
Hoi Sandra en Pierre,
Wat ziet het er prachtig uit, dit zou zo mijn land kunnen zijn voor een "verre reis". Het weer is vervelend, maar dat hoort waarschijnlijk bij de tijd en dit jaar, waarin de zomer maar niet stabiel wil worden. Laat je vakantie er niet door verpesten en geniet van alles wat je ziet. Is het zalmpje zelf gevangen? Haha... geniet ervan en tot de volgende keer.
Groetjes,
Hanny -
14 Augustus 2011 - 15:02
Dory:
Hoi Pierre en Sandra,
Wij zijn net terug gekomen van het verre Asten haha.
We hebben het lekker en gezellig gehad maar hadden ook graag wat meer zon en warmte gehad.
Net alle rommel weer opgeruimd en geen dalijk nog ff lekker eten samen met Jolanda en Henny.
Morgen mogen we weer aan de slag....
Ik heb net jullie verzlagen ff doorgelezen en het ziet er weer geweldig uit.
Heel anders dan het verre oosten maar niet minder mooi.
Geniet ervan samen en tot snel.
Dikke kus van ons allen!!! -
14 Augustus 2011 - 20:25
Marja, Jeff En Kids:
Hey San en Pierre,
Wauw weer een mooi reisverslag, wat een schitterende foto's!
Heel mooi daar.
Wij zijn vrijdag terug gekomen uit Duitsland, ook geen superweer gehad maar er zaten genoeg warme dagen tussen. Vakantie was erg leuk verder.
Morgen nog 1 vrije dag en dan dinsdag begin ik weer, jeff volgende week!
Geniet nog van de rest vd vakantie!!
groetjes marja, jeff, lizzy en tom -
14 Augustus 2011 - 20:54
Jolanda:
Hoi Pierre en Sandra,
Wat jammer van die regen, in de zon ziet alles er inderdaad veel mooier uit!
Voor ons zit het er alweer op, ondanks het weer hebben we het kei gezellig gehad.
Genieten jullie er nog maar even lekker van en kom veilig weer thuis.
Groetjes van ons...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
